Darconie,

cieszą bardzo Twoje odwiedziny i ciepły odbiór wiersza Dziękuję za piękne tytuły, zwłaszcza ostatni wydaje się bardzo adekwatny w kontekście pisania, szczególnie właśnie wierszy, gdy - jak to nieco hiperbolicznie ujął Milan Kundera - życie jest gdzie indziej Myślę jednak, że to niespełnienie i niemoc są godziwą ceną, jeśli uda nam się w procesie inspiracji choćby dotknąć nieznanego


Zaciekawiłeś mnie, jeśli nie będziesz miał za złe wizyty prozaicznej dyletantce, chętnie w najbliższych dniach zajrzę do Twoich tekstów

Pozdrawiam dobronocnie

Miałem na myśli raczej niemoc, niż treść, ale zawsze zapraszam serdecznie.

Zolu,

cieszy bardzo Twój ciepły odbiór, dziękuję za piękne i trafne odczytanie Nie uwierzysz, skąd granat - wziął się z obserwacji włączanego przyciskiem długopisu, z którego wkład wyłania się niczym... pocisk Potem pomyślałam, że to dobrze pasuje do idei wiersza, który ma mieć dużą siłę rażenia Pięknie piszesz o niewystarczalności słowa, ja też uważam, że wiersz, poza największym nawet słownym kunsztem, powinien nieść coś bardziej nieuchwytnego, jakiś rodzaj pozatekstowej energii


Darconie,

niemoc też potrafi być ciekawa, więc tym bardziej na pewno zajrzę


Gramofonie,

cieszy bardzo Twój entuzjastyczny odbiór Rozumiem Twoje zastrzeżenia, pierwotnie tytuł miał brzmieć: „muzyka m(ed)uzy”, ale nie chciałam przedobrzać z rozszczepieniem; może jednak wtedy większa wieloznaczność zadziałałaby na korzyść paronomazji w tytule (z której nie chciałabym rezygnować)?


Serdeczności dla Was

Muzyka wydawała mi się też ważna dla wyróżnienia dźwiękowego właśnie bieguna znaczeniowego (bo np. końcowy ton można też czytać malarsko), więc jednak przy niej pozostanę, ale dziękuję za sugestię poprawek